
W
1326 r. komtur świecki nadał wsi prawo chełmińskie. Dawne nazwy wsi:
Maliei Choinitz, Małe Chojniczki, Cinitz Kl., Malechojnicki. W drugiej
połowie XIV w. we wsi powstał kościół. W 1519 r. zburzony
przez
Krzyżaków, potem odbudowany,wymieniany w lustracjach z 1624
r.
/”kościół w drzewo murowany”/, patronatu
rządowego
p.w. św. Michała Archanioła. Wieś typu owalnica. Poza wsią w kierunku
jeziora Niedźwiedź położony jest nieczynny cmentarz ewangelicki
założony na początku XIX w. Dalej na północ na rozstaju
dróg leśnych, znajduje się krzyż drewniany z krucyfiksem
oraz
kamienny obelisk z płaskorzeźbą św. Huberta. Krzyż został wzniesionyw
roku 1931 przez dr Jana Łukowicza - długoletniego prezesa Polskiego
Związku Łowieckiego na Pomorzu. W znajdującej się nieopodal
chojnickiego "Lasku Miejskiego" Dolinie Śmierci, na wschód
od
miejscowości, na tzw. Polach Igielskich Niemcy podczas okupacji
rozstrzelali około 2000 mieszkańców Chojnic i okolic (już w
pierwszych trzech miesiącach okupacji ok. 500 mieszkańców
Chojnic i powiatu a w roku 1944 około 800 powstańców
warszawskich). Zwłoki pomordowanych przez Niemców pochowano
w
drugiej połowie roku 1944 na Cmentarzu Ofiar Hitlerowskich przy ulicy
Gdańskiej w Chojnicach. 22-23 luty 1945 - bitwa pod Chojniczkami -
kontratak Niemców na Chojnice zajęte już przez wojska II
frontu
białoruskiego, w walkach brał udział pułk dowodzony przez 32-letniego
wówczas pułkownika Wasilija Fiodorowicza Morozowa,
którego imię nosi ulica prowadząca przez las miejski z
Chojnic
do Chojniczek; w walkach o Chojnice zginęło około 900 żołnierzy
sowieckich